سرای غزل

آتش و در

قدسیان هستند امشب ، سوگوار فاطمه
خاکی و افلاکی از جان، بی قرار فاطمه

آتش و در، کی رود از خاطرات ما برون
شیعه  باشد  تا  قیامت  داغدار  فاطمه

گر چه پنهان است از ما مضجع نورانی اش
عرشیان جمعند  هر شب  بر  مزار  فاطمه

شعله های قهر دوزخ را کند خاموش و سرد
گر که چشمی باشد اینجا اشک بار فاطمه

چهره ی مظلوم حق را میشود راحت شناخت
چشم  دل گر  وا  شود  از  روزگار  فاطمه

ای به قربان  سکوت و اقتدارت  یا علی
صبر، بی طاقت شد از صبرت کنار فاطمه

نا امید از درگهش #واسع نمی گردد کسی
چشم  ما  و  لطف  بی حدّ  و  شمار فاطمه

#سید_علی_کهنگی  آذر1402
@sayedalikahangi